Washington D.C. Gezisi

Hani seyahatten donenlere derler ya, "Yedigin ictigin senin olsun, neler gordun onu anlat" diye... Ben de anlatayim Meral Hanimlara Washington D.C. yi gezdirirken neler yaptigimizi. Oncelikle park yeri bulana kadar gobegimizin catladigini soylemeliyim, sonra da park yeri icin para atilan kumbaraya bozuk para bulma problemini. Bozuk para gerektigini biliyorduk ve tedarikli cikmistik ama 7 dakikalik park ucretinin 1 quarter (25 cent) oldugunu hic dusunmemistik dogrusu. :) Neyse ki ilk park ettigimiz White House civarini gezmeye yeterli park paramiz varmis. Park ettik ve rahat rahat gezdik. Beyaz sarayin damindaki keskin nisancilara dikkatinizi cekerim. Esprisini de yaptim esime "Ilerideki ciceklerin yakin plan fotografini cekmek icin metal bariyerlerden atlayacagim iceri ama keskin nisancilardan korkuyorum" diye... "Aman hatun, foto cekiyo demez zimbalar adami bunlar" dedi O da gulumseyerek...

Dogru mu okuyorum diye gozlerinize inanamayacaksiniz ama yukaridaki vatandas tam 28 yildir burada kendince protesto ediyormus Amerikan Politikalarini, tam da Beyaz Sarayin onunde... Elindeki materyallerle Gazze isgalini, Israil'i ve nukleer silahlari protesto ediyordu su bizdeki "Susma, sustukca sira sana gelecek" tarzi bir sloganla. "Baris istiyorum" diyormus bunca yildir civisi cikmis dunyamiz icin... Ne irade, ne azim ama. Hic mi umudu tukenip de "vazgeceyim" demedi bilmem ki karda, kista, ayazda ya da cehennem sicaklarinda...



Bu yaramaz sincap takibindeki iki sevimli kiz bir onceki post`umda bahsettigim Meral Hanim`in kizlari Beyza ve Vildan. Esimin onlar icin hazirladigi snack posetindekileri sincaplarla paylastilar. Washington D.C.'nin sincaplari hakikaten, kalabalik bir sehrin gobeginde yasadiklarindan olsa gerek, insanlara alismislar. Bizim oturdugumuz sehir olan Woodbridge, Washington D.C.'ye cok yakin olmakla birlikte aslinda Virginia eyaletine bagli. Anlayacaginiz bizim ordaki sincaplar bunlar gibi degil, cok yakinimiza kadar gelseler de, biz kipirdayinca kaciyorlar...


Ama bu sevimli seyler kacmadi. Beyza ve Vildan ablalarinin verdigi cubuk krakerleri yerken fotograflarini cekmemize bile izin verdiler. Turkiye`ye donunce ormanlarin icinde oturdugumuz bu sehirleri gercekten ozleyecegim, sincaplari, geyik ve ceylanlari... Rahmetli anneannem Nevsehir`de yasardi. Cocuklarini ziyaret icin Ankara`ya geldiginde hic bikmadan, usanmadan trenleri seyrederdi buyuk bir hayranlikla. Cunku Nevsehir`den tren gecmez. Tren ona cok olagan disi gelirdi. Ben de simdi burada hayvanlarla ancak tanistim desem yeri yani, vatanimizda orman mi biraktik ki orman hayvani gorelim vesselam... Turkiye`de kocaman kocaman apartmanlarda oturmak marifettir sanki, oysa burada koskoca kitaya yayilmis insanlar tek katli, ferah evlerde. Hem de ormanlarin icine kurmuslar sehirlerini, mumkun mertebe agaclarina dokunmadan. Site icindeki apartman tarzi olanlarda en fazla 2 veya 3 katli. Sadece buyuk sehirlerin merkezlerinde cok katli binalar var ve inanin onlarda cok abartili degil. Kara kara dusunuyorum simdi "Turkiye`ye gidince o koca koca, ust uste apartmanlarda nasil oturacagim" diye...


Yukaridaki minik lale tarlasi gibi daha ne fotograflar var dosyalar dolusu ama malum hangi birini yapistirayim buraya. Washington D.C.'nin merkezini gezdirdikten sonra, arkadaslarimiza muzeleri de gosterelim dedik. Dedik demesine de iste bu noktada bozuk para sorunu yasadik park etmek icin arabalari. Ancak misafirlerimizin park edebilecegi kadar para denklestirdikten sonra, onlar muzeyi gezmeye gittiler, biz de esimle biraz arabada muzik dinleyip sohbet ettikten sonra cocuklarimizi okuldan almaya gittik. Iyi ki de onlarla muzeyi gezmeyip erken cikmisiz yola, aksi halde trafik yuzunden gec kalirmisiz okul cikisina.


Cocuklari da okuldan aldiktan sonra memleket ozlemimizi Turk yemekleri ile dindirecegimiz Amity Cafe`de bulustuk arkadaslarimizla. Herkes gonlunce en cok ozledigi yemegi secti menuden. Benim Efkan Serhat ve Vedat Alp pasalarim disarida yemege bayilirlar zaten. Bazan haftaliklarini biriktirdikleri bile olur okula gelen dondurmacidan dondurma almamak pahasina, sirf disarida ailecek yemek yiyelim diye. Bir de Serhat, babasinin yenisini alinca eskisini kendisine verdigi cuzdani cikarir arka cebinden. Kardesiyle beraber biriktirdigi paralarini garsona kendisi uzatir ve mutlaka belirtir "Hesabi kardesimle biriktirdigim parayla ben odeyecegim" diye. Genellikle de bir aferin alir garsondan. Ayda bir kez disarida yedigimiz icin iple cekerler bir sonraki ayi da.

Netice de guzel noktaladik gezimizi ve yolda da komsumdan bir cay daveti aldik. Ruveyda Hanim`in essiz aromali Turk cayindan icerek yorgunluk attik Meral Hanim'la ben. Tulay Hanim`i da orada bulacagimizi saniyorduk ama kacmis evine biz gelesiye. Kendisi kacmis ama biz yiyelim diye harika bir aglayan pasta yapmis birakmis. Afiyetle yedik cayimizin yaninda. Komsumun kocasi Turkiye`de oldugu icin beyleri evde biraktik cocuklarla. Az sonra patir patir dokulduler gerci arkamizdan ama olsun, onlar da beraber oynayip eglendiler. Oyle ki benim oglanlari uyku saatleri gecerken zor gonderdim eve.

Bu sabah da Ruveyda Hanim`i da cagirdigimiz kahvaltimizdan sonra ugurladik Meral Hanim ve ailesini Kentucky`e evlerine... Guzel bir ani oldu bizim icin de. Tesekkurler Delice ailesi, ayaklariniza saglik, ne iyi ettiniz de geldiniz...